പഴിചാരും മുൻപേ.....!!

എല്ലാം ഒന്നു കലങ്ങിതെളിയുമെന്ന് കരുതി...
പക്ഷേ...കൂടുതൽ..
കൂടുതൽ കലങ്ങി മറിഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു...
ഓരോ നിമിഷവും..!
ഇന്നലെ എന്നൊന്നുണ്ടായിരുന്നു...
ഇന്നുമുണ്ടായിരുന്നു...
ഇനി- നാളെ എന്താകുമോ എന്നറിയില്ല....!
ഒരു കനലായ് എരിഞ്ഞു..
കടലായി അലയടിക്കുന്നു ജീവിതം തന്നെയും...
ഉൾഭിത്തിക്കുറപ്പേറിയാൽ...
ജീവിത പ്രാരാബ്ദങ്ങൾക്കിടയിൽ...
കുറച്ചൊക്കെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ കഴിഞ്ഞേക്കും എന്ന തോന്നലിൽ...
ജീവിതത്തിന്റെ അടിത്തറ ബലപ്പെടുത്താൻ ഒരു കുഞ്ഞു തൊഴിൽ...
അതായിരുന്നില്ലേ....അവളുടെ സ്വപ്നം...
അതായിരുന്നില്ലേ ഇന്നലെയും...
ഇന്നുമായി പലരും തകർത്തെറിഞ്ഞത്...
ആരുടെ മുൻപിലും കൈനീട്ടാതെ...
ആരുടെ മുൻപിലും സ്വന്തം പരിതാപകരമായ അവസ്‌ഥയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞു കേഴാതെ...
സ്വന്തം അന്നത്തിനായി പരിശ്രമിക്കാൻ സമയം കണ്ടെത്തിയ അവളുടെ കണ്ണുനീർ ഇന്നിതാ ഉതിർന്നു വീഴുന്നു...
പ്രതികരണത്തിന്റെയും...
പ്രതികാരത്തിന്റെയും പടവാളേന്തിയ ചിലരുടെ വാക്കുകൾക്ക് മുൻപിലാണ്...
അവരുടെ വാക്ശരങ്ങൾക്ക് മുൻപിൽ ജീവിതത്തോട് സധൈര്യം പടവെട്ടാൻ ശ്രമിച്ച അവളുടെ മനോധൈര്യം ഒരുനിമിഷം തകർന്നു വീണുവോ...? എന്തിനും...
ഏതിനും പ്രതികരിക്കുന്ന സോഷ്യൽ മീഡിയ ന്യായീകരണ തൊഴിലാളികൾ ഒരുനിമിഷം ഓർക്കണമായിരുന്നു....
അവളും നല്ലൊരു ഭാവിയെ സ്വപ്നം കണ്ടാണ് ഇതിന് മുതിർന്നതെന്ന്....
അവൾക്കും ജീവിതമുണ്ടെന്ന്...
അവൾക്കും സ്വപ്നങ്ങളുണ്ടെന്ന്....
ഓർക്കണമായിരുന്നു....പലതും....
പഴിചാരും മുൻപേ.....!

പുതുമഴ പോലെ

മനസ്സൊരു തൂലികയാണ്..
ഓരോന്നിന്റെയും ഉത്ഭവം ഇവിടെ നിന്നാണ്..
നല്ലതും ചീത്തയും എല്ലാമെല്ലാം..
നമുക്ക് കിട്ടുന്ന പ്രതലം...
അത് വെണ്മയുള്ളതും വെളുത്തതും ആണെങ്കിൽ..
അവിടെ നല്ലതേ വിടരൂ...
അങ്ങിനെയുള്ളിടത്ത് മനസ്സിലുള്ള പലതും നാം കുടഞ്ഞിടാൻ ശ്രമിക്കും..
അത് സ്വാഭാവികം..
അതാണ് സൗഹൃദങ്ങളിലും ഉൾക്കൊള്ളേണ്ടത്.
ചിലപ്പോൾ സൗഹൃദത്തിന് സ്ത്രീപുരുഷ
വ്യത്യാസങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമെങ്കിലും..
പുരുഷന്റെ പൗരുഷമോ..
സ്ത്രീയുടെ സ്ത്രൈണതയോ...
വിലയിരുത്തിക്കൊണ്ടോ..
അല്ലെങ്കിൽ അതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചുകൊണ്ടോ ആകരുത് സൗഹൃദബന്ധങ്ങൾ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകേണ്ടത്..
പലപ്പോഴും പലരും മനസ്സിലാക്കാത്ത....
ഒരു ഭാവം ആണിത്..
ആത്മാർത്ഥതയുടെ സൗരഭ്യം ഉള്ള
അങ്ങിനെ ഒന്നിൽ ഉൾപ്പെട്ടാൽ...
എത്ര വഴക്കടിച്ചാലും...
എത്ര അകലാൻ ശ്രമിച്ചാലും...
ഒരു തുടർകഥ പോലെ ആ ബന്ധം നിർദ്ദാക്ഷിണ്യം മുന്നോട്ടുപോകും..
അല്ലാത്തത് പുതുമഴ പോലെ പെയ്തൊഴിയും....
ഒരു ദിക്കിൽ നിന്ന് മാറി മറ്റൊരു ദിക്കിലേക്ക് ...
അതിന് എവിടെയും സ്ഥിരത ഉണ്ടാകില്ല എന്ന് സാരം..
ഓരോ മനുഷ്യനും ഈ ഭൂമിയിൽ ഒരതിഥിയാണ്.
ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ തിരികെ പോകേണ്ട അതിഥി. കൊച്ചു കൊച്ചു തെറ്റുകൾ മനുഷ്യസഹജം..
അത് തിരുത്താനാണ് ശ്രമിക്കേണ്ടത്..
അത് മൂടിവെക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴോ...
അതിനെ കണ്ടിട്ടും കാണാത്ത രീതിയിൽ കടന്നു പോകുമ്പോഴും ആണ് പിന്നീടത് വലിയ തെറ്റായി തീരുന്നത്..
പലപ്പോഴും സൗഹൃദങ്ങൾക്കിടയിലെ ഉപദേശങ്ങൾ..
അതിന് വേറിട്ട ഒരു മാനം ഉണ്ട്..
അത് അതേ രീതിയിൽ തന്നെ തിരിച്ചറിയണം
എന്ന് മാത്രം..
പലപ്പോഴും ചിലർക്കൊക്കെ മനസ്സിലാകാതെ പോകുന്നതും ഇവിടെയാണ്..
നമ്മിൽ പലരെയും തിരിച്ചറിയാതെ പോകുന്നതും ഇവിടെയാണ്...
ഈ ബന്ധങ്ങളിൽ...
കാരണം ...
ഉപദേശങ്ങൾ..ഊഷരവും...
പ്രശംസകൾ...ഊഷ്മളതയുള്ളതുമായി
തോന്നി പോകുന്ന കാലഘട്ടത്തിലൂടെയാണ്.
നാം ഓരോരുത്തരുടെയും യാത്ര എന്നത് കൊണ്ടുതന്നെ...
വിലകല്പിക്കേണ്ട ബന്ധങ്ങളെ...
നെഞ്ചോട് ചേർക്കുക...
അല്ലാത്തവയെ..തുടച്ചുമാറ്റുക....
മനസ്സിൽ നിന്നും....ജീവിതത്തിൽ നിന്നും...!

അകലങ്ങളിലേക്ക്...

ജന്മാന്തരങ്ങൾക്കിടയിലെ
ചില മരുപ്പച്ചകൾ.
ചിലപ്പോൾ പെരുമഴയായ്‌
പെയ്തിറങ്ങുന്ന ചില സ്നേഹബന്ധങ്ങൾ.ചിലപ്പോൾ നെഞ്ചിൻകൂടിനെ വിറകൊള്ളിക്കുന്ന ഇടിനാദമായോ...
സംഹാരതാണ്ടവമാടുന്ന കൊടുങ്കാറ്റായോ...
അല്ലെങ്കിൽ
പെയ്തിറങ്ങാൻ മടികാണിച്ച്‌
അകന്നു പോകുന്ന ഇരുണ്ട ഘനീഭവിച്ച
കാർ മേഘം പോലെയോ
ആരൊക്കെയോ അകലുന്നു.
ഇതിനിടയിൽ പലപ്പോഴും അന്യഥാ ബോധത്തോടെ ഏകനായോ...ഏകയായോ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ വിധിക്കപ്പെടുന്നു ചിലർ.
ഇതൊരു പുതുമയല്ലല്ലോ.. അല്ലേ..?
കളിച്ചും...ചിരിച്ചും...
ആർത്തട്ടഹസിച്ചും അവസാനം
കറങ്ങിത്തിരിഞ്ഞ്‌ ഈ വഴിയിലേക്കാണ് പലരും എത്തിച്ചേരാറുള്ളത്‌.
എന്നിട്ടും മൂടൽ മഞ്ഞിന്റെ അവ്യക്‌തതയുള്ള മനസിൽ പണ്ടെപ്പോഴോ കോറിയിട്ട ചില ചിത്രങ്ങൾ തെളിഞ്ഞു വരുന്നുണ്ടാകാം.
ആ ഓർമ്മകൾ ചിലപ്പോൾ കുളിർ മഴയായും
ചിലപ്പോൾ മൂടികെട്ടിയ കാർമേഘം പോലെ ഉരുണ്ടുകൂടുകയും ചെയ്യുന്നു.
പിന്നെ ഇരുട്ടാണ്....
ദിവസങ്ങളോളം ...
അല്ലെങ്കിൽ മാസങ്ങളോളം....
പലപ്പോഴും ഇതിങ്ങനെ നീണ്ടുപോവുകയും ചെയ്യും.ഒരു തുടർകഥ പോലെ.
അപ്പോഴൊക്കെ നമ്മളിൽ ചിലർ തീരുമാനമെടുക്കും.
ഒന്നും ആഗ്രഹിക്കരുതെന്നും..
ഒരു ബന്ധവും പിടിച്ചു വാങ്ങാൻ ശ്രമിക്കരുതെന്നും.
പക്ഷേ അൽപ്പ നേരത്തേക്കോ
അല്ലെങ്കിൽ ചില ദിവസങ്ങൾക്കപ്പുറമോ വീണ്ടും
എന്തൊക്കെയോ ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നു.
ചിലപ്പോൾ സ്നേഹമാകാം..
അല്ലെങ്കിൽ സൗഹൃദമാകാം.
പക്ഷേ ഇത്‌ രണ്ടിനും ആയുസ്സ്‌ ഇല്ലല്ലോ...?
കയ്യെത്തും ദൂരത്തോളം
എത്തുമെങ്കിലും പരിഹാസ ചിരിയോടെ അകന്നു പോകും...
ഒരുപാട്‌ വേദനിപ്പിച്ച്‌ കൊണ്ട്‌.
കാലചക്രമിനിയും ഉരുളും..
എവിടെ എപ്പോൾ അവസാനിക്കുമെന്നറിയാതെ...
അതോടൊപ്പം ഞാനും..നിങ്ങളുമൊക്കെ...അല്ലേ....?
     

ആരുമറിയാതെ

ആഗ്രഹിക്കാം...ഒരു കുന്നോളം

നിസ്സഹായത

ഒരു നാൾ...

പൊയ്മുഖങ്ങൾ പുനർജ്ജനിക്കുമ്പോൾ

പെരുമഴക്കാലം