ജീവിതാവസാനം വരെ

ജീവിതം സമ്മാനിക്കുന്ന ചേതോഹരമായ
ഏതോ മുഹൂർത്തത്തിൽ
ആദ്യത്തെ കണ്ടുമുട്ടൽ.
കണ്ണുകളിൽ പ്രകാശം വിരിയുന്ന നക്ഷത്ര തിളക്കം.
ഹൃദയത്തിനുള്ളിൽ നേർത്ത ചലനം.
ലജ്ജയുടെ കുങ്കുമപ്പൂക്കളിൽ നിന്ന് പ്രണയത്തിന്റെ ആകാശം.
പിന്നെ കാത്തിരിപ്പാണ്...
തപസ്യയാണ്.
കുറിമാനങ്ങളിലൂടെ...
കിനാവിന്റെ സഞ്ചാരങ്ങളിലൂടെ വളരുന്ന അനുരാഗത്തിന്റെ ഓളങ്ങൾ.
ജീവിതത്തിന് ഇനി ഒരർത്ഥമേയുള്ളൂ...ഒന്നാവുക..
ഇണകളാവുക.പ്രണയത്തിന്റെ പാരിജാതങ്ങളിലൂടെ ഒരു പൊൻതൂവൽ തുന്നിയെടുക്കുക.
അതിന് വേണ്ടി എന്ത് സാഹസത്തിനും സന്നദ്ധരാകുന്നു.
ചുറ്റുപ്പാടുകളെയും,
ബന്ധങ്ങളെയും,
രക്തബന്ധങ്ങളെപ്പോലും മറക്കുന്നു.
മറ്റെല്ലാ പ്രലോഭനങ്ങളും,
ആകർഷണങ്ങളും മറന്ന്...
അമ്മയെ മറന്ന്,
അച്ഛനെ മറന്ന്,
സഹോദരങ്ങളെ മറന്ന്...
ഭൂതകാലത്തിന്റെ ശിലകൾ വിസ്മരിച്ച്,
ഭാവിയുടെ ആശങ്കകൾ മറന്ന്...
ഒത്തുചേരാനുള്ള ത്വര.ജീവിക്കുന്നെങ്കിൽ ഒന്നിച്ച്...
പ്രേമസാഫല്യത്തിനായി പൊള്ളുകയും,ഉരുകുകയും ചെയ്യുന്ന മാനസങ്ങൾ.
പക്ഷേ....എല്ലാം അല്പനിമിഷത്തേക്ക് മാത്രമാണെന്ന്...ഇന്നിലെ പ്രണയിതാക്കൾ...ഓർക്കുന്നില്ല.
എല്ലാം നേടിക്കഴിഞ്ഞാൽ...
പിന്നെ അവിടെ നിന്ന് തുടങ്ങുകയായി....
ജീവിതത്തിന്റെ നീണ്ട പതനം...
വഴിയരികിലെ കുറ്റിക്കാടുകളിൽ ഒരു ശവശരീരമായി...ഒടിഞ്ഞു മടങ്ങി...
അല്ലെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും ഒരു തെരുവിൽ...ഇന്നുകളിലെ വാർത്തകളും,സംഭവവികാസങ്ങളും...
ഇവിടേക്കാണ് വിരൽ ചൂണ്ടുന്നത്...
എന്നിട്ടും നമ്മിൽ പലരും..
പലരോടും പറയാതെ പറയുന്നു.ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു...
ആ ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുകൾ ഇന്നിലെ സൗഹൃദങ്ങൾക്ക് അരോചകമായിത്തീരുന്നു...
ഓരോ ഓർമ്മപ്പെടുത്തലുകൾക്കും നമുക്ക് കിട്ടാവുന്നത് ഒന്നേയുള്ളൂ...
ഈ ഓണ്ലൈൻ സൗഹൃദങ്ങളിൽ...ഒന്നുകിൽ un friend...അല്ലെങ്കിൽ block...എങ്കിലും മറക്കാതിരിക്കുക..
ഓർമ്മപ്പെടുത്തേണ്ടവരെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുക...
ജീവിതാവസാനം വരെ...
കാരണം ഘനീഭവിച്ച ഏതൊരു ഇരുട്ടും...നന്മയുടെ വെളിച്ചത്തിൽ അലിഞ്ഞില്ലാതാകും...ഒരു നാൾ...കാരണം.
തിരുത്തലുകളിലൂടെയാണ് സൗഹൃദം ഉണ്ടാകുന്നത്...ബന്ധങ്ങൾക്ക് മാറ്റുകൂടുന്നത്...ആ തിരുത്തലുകൾ അവസാനിക്കുന്നിടത്ത്...
യഥാർത്ഥ സൗഹൃദം മരിക്കുന്നു...
നാമും...നമ്മുടെ മനസ്സും....!!