കാറ്റിൽ അജ്ഞാത സ്വരം കേട്ടുവോ...?
ആശ്വാസവാക്കുകൾ അത് രക്ഷയായിരുന്നോ...?
അതോ....ജീവിതം തുടരാനുള്ള ശിക്ഷയോ..? തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല.പരാജയം കാംക്ഷിക്കുന്ന കണ്ണുകൾ.അവയ്ക്ക് കുളിർമയേകാൻ സാധ്യമല്ല.ഹൃദയത്തിലേൽക്കുന്ന ഓരോ പ്രഹരവും മരണമാകും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ദുഷ്ടത.അതിന് മുൻപിൽ സ്വർണ്ണം പോലെ തിളങ്ങാൻ വ്യാഗ്രത.വിജയം പൂർണ്ണമായി എന്ന വിശ്വാസം ഇല്ല.എങ്കിലും താഴെ വീണുടയാതെ നിലനിന്നു വന്നത് ആശ്വാസകരം.വിപരീത സന്ധികൾക്കിടയിലും യാത്ര തുടർന്നത് അജ്ഞാതമായ ആരുടെയൊക്കെയോ അനുഗ്രഹം കൊണ്ടോ...?
അതോ...കർമ്മഫലം കൊണ്ടോ....?
ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല...ഒന്നും...!
2017, ജൂലൈ 1, ശനിയാഴ്ച
അജ്ഞാത സ്വരം
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
-
ഓരോ മഴത്തുള്ളികളും കൈവിട്ടു പോകുമ്പോൾ... മേഘങ്ങൾ അറിയാതെ വേദനിക്കുന്നുണ്ടാകും. തേങ്ങുന്ന മനസ്സോടെ... അവർ ചോദിക്കും... നീ എന്നെ മറക്കുമോ...
-
എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ അനുവാദമില്ലാതെ കടന്നുകൂടി...എന്നിൽ നിന്നും സ്നേഹം പിടിച്ചുവാങ്ങി...എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ വിരഹം മാത്രം വാരിയെറിഞ്ഞ്...വീണ്ടും കണ...
-
ജീവിതത്തിന്റെ വയൽപ്പരപ്പിൽ അസ്തമയത്തിന്റെ ചെങ്കിരണങ്ങൾ പടരുമ്പോൾ അന്ത:രംഗങ്ങളിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ പരിവേഷമണിഞ്ഞെത്തുന്ന സൗഹൃദങ്ങൾ ഓർമ്മകളിൽ അന...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ