ഹൃദയത്തിൽ സൂക്ഷിക്കാൻ

ഒരു ബന്ധം ഉണ്ടാകാൻ മാസങ്ങളും,വർഷങ്ങളും വേണോ..?ഒരു നിമിഷം.ജീവനുള്ള ഒരേയൊരു നിമിഷം മാത്രം മതിയാകും.ജീവിതയാത്രയ്ക്കിടയിൽ എത്രയോ മുഖങ്ങൾ നാം കാണുന്നു....എത്രയോ സ്വരങ്ങൾ നാം കേൾക്കുന്നു....കടൽ പോലെ പരന്നു കിടക്കുന്ന ഈ മനുഷ്യ സമൂഹത്തിൽ..പക്ഷേ, എല്ലാ മുഖങ്ങളും...എല്ലാ സ്വരങ്ങളും നമ്മെ പിടിച്ചു നിർത്തുന്നില്ല...
ഒരു മുഖം... ഒരു സ്വരം....
ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും ആ മുഖം നമ്മെ തേടിയെത്തുന്നു...അല്ലെങ്കിൽ നാം ആ മുഖത്തെ തേടി പ്പോകുന്നു..
അത് പ്രണയമായിരുന്നോ....അതേ...പ്രണയം എന്നും അങ്ങിനെയായിരുന്നു...നൂറ്റാണ്ടുകൾ പാടപ്പെട്ടിട്ടും അവസാനിക്കാതെ...കവിത തുളുമ്പുന്ന വരികളിൽ ഒതുങ്ങാതെ...ഇനിയുമെത്ര കാണാനും കേൾക്കാനുമായി അവസാനമില്ലാത്ത വഴിപോലെ അത് തലമുറകളെ മാടി വിളിക്കുന്നു.ഓരോരുത്തരും ആ കാലത്തിന് ഹൃദയരക്തം കൊണ്ട് നനച്ച പൂക്കൾ സമർപ്പിക്കുന്നു.അവസാനം സൂക്ഷിക്കാനായി ഒരായിരം ഓർമ്മകൾ മാത്രം നൽകി..ഓരോ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും എപ്പോഴൊക്കെയോ പടിയിറങ്ങി പോകുന്നു..ഇവിടെയും ജയിച്ചവരെക്കാൾ കൂടുതൽ തോറ്റവരായിരിക്കും...!