എന്റെ ഇന്നേ വരെയുള്ള ജീവിതം...അനാഥൻ അല്ലെങ്കിൽ തന്നെയും അനാഥനെപ്പോലെ തന്നെ ആയിരുന്നു..ചിലപ്പോഴൊക്കെ സന്തോഷം അനുഭവപ്പെടുമെങ്കിലും എല്ലായ്പോഴും...സ്ഥായിയായ അവസ്ഥ ഒരുപാട് നൊമ്പരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ തന്നെയാണ്...അതെന്റെ വിധി...ഒരു കുന്നോളം ആഗ്രഹിച്ചാൽ ഒരു കുന്നിക്കുരുവോളം കിട്ടും എന്ന പഴമൊഴി പോലെയാണ് എന്റെ ചില സ്വഭാവ വൈകല്യങ്ങളും..അതിനിടയിൽ ആരെയൊക്കെയോ വേദനിപ്പിച്ചു,സങ്കടപ്പെടുത്തി...പലപ്പോഴും എനിക്കൊരു വാശി ആയിരുന്നു...എന്റെ ഇഷ്ടങ്ങളിൽ മാത്രം കടിച്ചു തൂങ്ങി മറ്റുള്ളവരുടെ നൊമ്പരം അറിയാത്ത പോലെ...
എങ്കിലും എന്നിലെ നന്മകളും,ദുഷ്ടതകളും...എന്നിൽ തന്നെ തീരട്ടെ...എന്തൊക്കെയോ ആഗ്രഹിച്ചു..ആരോടൊക്കെയോ വാശി പിടിച്ചു...എന്തിനൊക്കെയോ വേണ്ടി...
എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെയൊക്കെ എന്ന് ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും മനസിലാക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഇപ്പൊ വല്ലാതെ ആഗ്രഹിച്ചു പോകുന്നു..
ഒരിക്കലും ഉറപ്പില്ലാത്ത ആഗ്രഹം..
2016, ഒക്ടോബർ 27, വ്യാഴാഴ്ച
ആഗ്രഹങ്ങൾ
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
-
ഓരോ മഴത്തുള്ളികളും കൈവിട്ടു പോകുമ്പോൾ... മേഘങ്ങൾ അറിയാതെ വേദനിക്കുന്നുണ്ടാകും. തേങ്ങുന്ന മനസ്സോടെ... അവർ ചോദിക്കും... നീ എന്നെ മറക്കുമോ...
-
എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ അനുവാദമില്ലാതെ കടന്നുകൂടി...എന്നിൽ നിന്നും സ്നേഹം പിടിച്ചുവാങ്ങി...എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ വിരഹം മാത്രം വാരിയെറിഞ്ഞ്...വീണ്ടും കണ...
-
ജീവിതത്തിന്റെ വയൽപ്പരപ്പിൽ അസ്തമയത്തിന്റെ ചെങ്കിരണങ്ങൾ പടരുമ്പോൾ അന്ത:രംഗങ്ങളിൽ സ്നേഹത്തിന്റെ പരിവേഷമണിഞ്ഞെത്തുന്ന സൗഹൃദങ്ങൾ ഓർമ്മകളിൽ അന...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ