ഏതോ ഭാവത്തിന്റെ പടിവാതിലിൽ...ഒഴിച്ചിട്ട മാറാപ്പുകൾ.ആ മാറാപ്പുകൾ നാഴികക്കല്ലുകളായി...രൂപാന്തരം പ്രാപിക്കുന്നു.മടുപ്പിന്റെ എഴുകടലും താണ്ടി പൂർണ്ണതയിൽ എത്തുമ്പോൾ അപൂർണ്ണമെന്ന അവസ്ഥ.ചിലയിടങ്ങളിൽ നിന്ന് നിശബ്ദം പടിയിറങ്ങേണ്ടി വരുന്നു.
എല്ലാം വെറുതെ ആയിരുന്നോ...?
ചിലപ്പോൾ നഷ്ടബോധത്താൽ വികാരസൂചികൾ നിശ്ചലമാകുന്നു.
മനുഷ്യൻ വെറുക്കുന്നു മനുഷ്യനെ....!
അന്ധകാരത്തിൽ അമർത്തപ്പെട്ട പ്രകൃതി നിശ്ശബ്ദയാണ്.ഈ മൗനഭഞ്ജനത്തിന് മണിക്കൂറുകളും,ദിവസങ്ങളും വേണ്ടി വന്നേക്കാം...
അത് വരേയ്ക്കും......
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ