നമ്മുടെയൊക്കെ ജീവിത യാത്രയ്ക്ക് ഇന്നെത്രയോ വർഷം പൂർത്തിയായിരിക്കുന്നു.തീർന്നില്ല...ജനമാന്ത്യം വരെ ഈ യാത്ര തുടരണം.നമുക്കായി ഈശ്വരൻ കരുതിയതൊക്കെയും നമ്മൾ ഈ യാത്രയിൽ അനുഭവിച്ചു തീർക്കണം.ഇതിനെയാണ് നമ്മൾ എപ്പോഴും വിധിയെന്ന് ഓമനപേരിട്ട് വിളിക്കാറ്.പക്ഷേ....ഇനിയൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കിൽ....ഈ ജന്മമനുഭവിച്ചതൊന്നും ദൈവത്തിന്റെ വരദാനത്തിൽ പെടരുതേയെന്ന് മൗനമായി പ്രാർത്ഥിക്കുന്നവരും നമുക്കിടയിൽ ഒരുപക്ഷേ ഉണ്ടാകാം.
കാലത്തിന് മായ്ക്കാൻ കഴിയാത്ത അതിർവരമ്പുകളോ...മുറിവുകളോ... മനുഷ്യ മനസ്സിൽ നിലനിൽക്കുന്നില്ല..സ്നേഹത്തിന്റെ മൃദുലതയും..പ്രണയത്തിന്റെ തേങ്ങലും...വിരഹത്തിന്റെ വിങ്ങലും അനുഭവിച്ചവരായിരിക്കും നമുക്കിടയിൽ കൂടുതൽ.എന്നിട്ടും...ചിലർ...വീണ്ടുമെപ്പോഴോ..ചില ഇടവേളകൾക്കപ്പുറം
സ്നേഹപൂർവ്വമായൊരു വാക്കിൽ...ചില വരികൾക്കിടയിലെ...സ്നേഹം തുളുമ്പുന്ന അക്ഷരങ്ങളിലേക്ക് വീണ്ടും ചാഞ്ഞുപോകുന്നു.ഞാൻ ഇനിയും അനുഭവിച്ചോളാ൦ എന്ന പ്രതിജ്‌ഞ എടുത്തവരെപ്പോലെ...അതിനിടയിലേക്ക് കമിഴ്ന്നടിച്ച് വീഴുന്നു.അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും ഇന്നുകളിൽ ചിലർ വീണ്ടും വിഡ്ഢിവേഷം കെട്ടി ആടാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ...ഇതിനെയും വിധിയെന്ന് വിളിക്കാൻ പറ്റുമോ...?
2017, ഒക്‌ടോബർ 31, ചൊവ്വാഴ്ച
വിതച്ചതും...കൊയ്തതും നീ തന്നെ
ഇതിനായി സബ്‌സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള്‍ (Atom)
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ