ജീവിതത്തിന്റെ തിരശ്ശീല തന്നെ കെട്ടിയുയർത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്...
ബന്ധങ്ങളുടെ കെട്ടുറപ്പിലാണ്..
കാഴ്ചയിൽ ഗോചരമെങ്കിലും...
ഒരു നൂലിഴ ബന്ധം പോലെ...
അത് താങ്ങിയും തലോടിയും നമ്മെ ജീവിപ്പിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.
സ്ത്രീക്ക് എന്നും ഒരു പരിത്യാഗിയുടെ പരിവേഷമാണ്..
കാരണം അവൾ സർവ്വവും...
സഹിക്കുകയും ക്ഷമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു...
പക്ഷേ അതും ഒരു പരിധി വരെ മാത്രമെന്നത് പലരും...
എന്തിനേറെ ചില ഭർത്താക്കന്മാർ വരെ മറന്നുപോകുന്നു...
ചില ഘട്ടങ്ങളിൽ അവൾ ഒരു സംഹാരരുദ്രയെപ്പോലെയും ആയിത്തീരും..
ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ മാത്രം...
പക്ഷേ...ഈ പറഞ്ഞതിൽ ഒന്നിലും പെടാത്ത ചിലരും ഉണ്ട്.
കാണുന്ന കാഴ്ചയിൽ നിന്നും...
അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്നും ഒരു പാഠവും ഉൾക്കൊള്ളാത്ത ഒരു ജനത നമുക്കിടയിൽ വളർന്നു വരുന്നുണ്ട്..
തെറ്റിനെ ശരിയായും...ശരിയെ തെറ്റായും ഉള്ളിലേക്കാവാഹിക്കുന്ന ചിലർ..
ഇവിടെ തത്വ-സംഹിതകൾക്കോ.....
വ്യക്തിഭദ്രതക്കോ...
അഭിപ്രായങ്ങൾക്കോ സ്വീകാര്യത നൽകാത്ത ചിലർ.
കാരണം...
ഞാനാണ്...ശരി...എന്റെ ചിന്തയും പ്രവർത്തിയുമാണ് ശരി എന്ന..മിഥ്യധാരണയാണ് പുലർന്നു പോരുന്നത്.
സ്വന്തം അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്ന് മാത്രമല്ല....
മറ്റുള്ളവരുടെ അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്നും...
അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങളിൽ നിന്നും
ഒരു നല്ല പാഠം ഉൾക്കൊള്ളുന്നവനാണ് യദാർത്ഥ വിജയി..
തെറ്റുകുറ്റങ്ങൾ അത് എല്ലാവരിലും ഉണ്ട്...പക്ഷേ...അത്..തിരിച്ചറിയാനുള്ള ചിന്താശേഷി ഉണ്ടാകണമെന്ന് മാത്രം...
ചില അടുപ്പങ്ങൾ നെഞ്ചിലേറി കഴിഞ്ഞാൽ...പലതും മറക്കുന്നു..
ഒരുമിച്ചു കഴിഞ്ഞു കൂടിയ സഹോദരങ്ങൾ..
താരാട്ടുപാടിയുറക്കിയ മാതൃ-പിതൃ ഹസ്തങ്ങൾ...
അവരുടെ പരിരംഭണം...എല്ലാമെല്ലാം മറവിയുടെ മാറാലക്കു പിറകിൽ തട്ടി മൂടുന്നു ഇന്നിലെ ചിലർ.
കഴിഞ്ഞുപോയതും...
വരാൻ പോകുന്നതും എന്താണെന്ന്...
തിരിച്ചറിയാത്ത ഇവരൊക്കെയും...
നാളെകളിൽ എവിടെ എത്തിച്ചേരും എന്നത്...കണ്ടറിയണം...!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ