കാലം ഓർമ്മകൾക്ക് മീതേ കൂടി വലിച്ചിഴച്ചു കൊണ്ടുപോവുകയാണ്.
കാത്തിരുന്ന നിമിഷങ്ങളും ദിവസങ്ങളും...
എന്റെ മാത്രം നിശ്വാസങ്ങളേറ്റു വാങ്ങി യാത്ര പറഞ്ഞത് ഞാനല്ലാതെ ആരുമറിഞ്ഞില്ല.ഒരിക്കൽ മാത്രം ചിരിച്ചു.പിന്നെ എപ്പോഴൊക്കെയോ..?
പക്ഷേ എന്തിനായിരുന്നുവെന്ന് വ്യാഖ്യാനിക്കാൻ
ഇപ്പോഴും സാധിച്ചിട്ടില്ലാ എന്നതാണ് സത്യം.
എന്തിനോ വെറുതെ മനസ്സ് പിന്നോക്കം പായുകയാണ്.
ഓർമ്മകളുടെ ലോകത്തേക്ക്.
ആരോ കൈമാടി വിളിക്കുന്നത് പോലെ.കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല.
പക്ഷേ ശബ്ദം കേൾക്കാം.ഒരു പാട് പ്രതിധ്വനികളോടെ.
പലതും അനശ്വരമെന്ന വിശ്വാസത്തോടെ ജീവിതം തള്ളിനീക്കുന്ന
എത്രയോ പേർ.എന്നാൽ അതെല്ലാം മൂഢ സങ്കൽപ്പമാണെന്ന്
നമ്മിൽ പലരും തിരിച്ചറിയുന്നില്ല.
ഇന്നലെകളെക്കുറിച്ച് ഒട്ടും ഓർക്കാതെ എല്ലാരും
ഇന്നുകളിലേക്ക് യാത്ര തിരിക്കുകയാണ്.തിടുക്കപ്പെട്ട മനസ്സോടെ.
വാക്കുകളിലൂടെ മാത്രം വേദാന്തമോതി.എല്ലാം നല്ലതിനാണെന്ന് വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ...സംഭവിച്ചതും സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നതുമൊക്കെ
വിധിയാണെന്ന് കരുതി ആശ്വാസപ്പെടാൻ...
സങ്കൽപ്പങ്ങളിൽ നിന്ന് എത്രയോ വ്യത്യാസപ്പെട്ടതാണ്
ജീവിതമെന്ന സമസ്യ.
ഒരു പക്ഷേ സത്യമാവാം...സങ്കൽപ്പമാവാം...
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ