ജീവിതം സമ്മാനിക്കുന്നത്‌ ഒരുപാട്‌ ദു:ഖപൂർണ്ണമായ അനുഭവങ്ങളായിരിക്കും.ഒരിക്കലും മറക്കാൻ കഴിയാത്ത....
മനസ്സിൽ നിന്ന് വേർപ്പെടുത്താനാകാത്ത അനുഭവങ്ങൾ.
സന്ദർഭങ്ങളുടെ ആവശ്യത്തിനൊത്ത്‌ മനുഷ്യ-
സ്നേഹസൗഹൃദങ്ങളിൽ നിന്നുറവയെടുക്കുന്ന
കുളിർമ്മയും...ഊഷ്മളതയുമാണ്‌
യദാർത്ഥ സ്നേഹത്തിന്റെ ജീവൻ നിലനിർത്തുന്നത്‌.
കൈകൾ കോർത്തു പിടിച്ചിരിക്കുന്ന മറ്റു മനുഷ്യരുടെ
സ്നേഹ സൗഹൃദങ്ങളുടെ ഊഷ്മളത കൊണ്ടായിരിക്കാം
സ്നേഹത്തിന്റെ നിലനിൽപ്പ്‌ തന്നെ.
ഇണക്കവും...പിണക്കവും...നൊമ്പരവും...നൊമ്പരപ്പെടുത്തലും
ഉണ്ടെങ്കിലേ സ്നേഹത്തിന്റെ മധുരം നുണയാൻ കഴിയൂ.
പുൽനാമ്പുകളിൽ തങ്ങിനിൽക്കുന്ന ജലത്തുള്ളികളിൽ പോലും
സ്നേഹത്തിന്റെ കണികകൾ ഉൾക്കൊള്ളിച്ച പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ വികൃതി...
ജീവിതം സമ്മാനിച്ചതും...സമ്മാനിക്കുന്നതും ഒരു പക്ഷേ വിഭിന്നമായ അനുഭവങ്ങളായിരിക്കും.അവ പരസ്പരം പൊരുത്തപെടുകയില്ല.
നഷ്ടങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു വീണ്ടെടുപ്പില്ല.വേണ്ടകാലത്ത്‌ കിട്ടാതെ പോയത്‌
പിന്നൊരിക്കൽ കൈവന്നാൽ എന്ത്‌ പ്രയോജനം...?അത്‌ നഷ്ടപെട്ടതിനു പകരമാവില്ല.മറ്റൊന്നാണ്‌.ശൈശവത്തിൽ കൊതിക്കുന്ന കളിപ്പാട്ടം
ജീവിതത്തിന്റെ മധ്യാഹ്നത്തിൽ സ്വന്തമാക്കാൻ കഴിഞ്ഞാൽ
തിരിഞ്ഞു നോക്കുമോ...?നടന്നു നീങ്ങിയ വഴിയിലെ തണലും...
ഇളം കാറ്റും സൃഷ്ടിച്ച ചൈതന്യം...
ഇനി മുന്നോട്ടുള്ള വഴിയിലും നില നിൽക്കുമോ...?അറിയില്ല.
പക്ഷേ..ആഗ്രഹിക്കാം.
തിരികെ കിട്ടുമെന്ന പ്രതീക്ഷയില്ലാത്ത ആഗ്രഹം.
അതെ അതാണ്‌ സത്യം...!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ