2016, ജൂലൈ 12, ചൊവ്വാഴ്ച

അസ്തമയം


നിമിഷങ്ങളും,മണിക്കൂറുകളും,ദിവസങ്ങളും...ഒന്നിനു പിറകെ മറ്റൊന്നായ് കൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്നു.പറഞ്ഞുതീർക്കാൻ ഒരുപാട് ബാക്കി കിടക്കുന്നു.ഒരു നീണ്ട കഥ പോലെ.അതിനുള്ള അവസരം.അതാണ് പ്രധാന്യമർഹിക്കുന്നത്.പക്ഷെ അത് തന്നെയാണ് ചില തിരക്ക് പിടിച്ച ജീവിതങ്ങളിൽ എത്തിപ്പെടാത്തതും.അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ സ്വന്തം നഷ്ടങ്ങൾക്കൊരിക്കലും വീണ്ടെടുപ്പില്ലല്ലോ...!ചിലർ സ്വയം നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു.നവ ബന്ധങ്ങൾ അതിന്റെ ആകർഷണീയത,പരിലാളനകൾ,സൗകുമാര്യം ഇതൊക്കെയോ അതുമല്ലെങ്കിൽ ദേഷ്യം,വൈരാഗ്യം,വിശ്വാസക്കുറവ്,പിണക്കം...അങ്ങിനെപ്പോകുന്നു കാരണങ്ങൾ.ചിലർക്ക് സ്വയമറിയാതെയും നഷ്ടപ്പെടുന്നു.അതിൽ എല്ലാം പെടും.സമാധാനം,സന്തോഷം,സ്നേഹം,പ്രത്യാശ,പ്രണയം,സൗഹൃദം,ആദരവ്,വിശ്വാസം...ഇതെല്ലാം ഒരിക്കൽ നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയാൽ പിന്നെ എത്ര ശ്രമിച്ചാലും ഒരു വീണ്ടെടുപ്പ് ഉണ്ടാകില്ല എന്ന സത്യം പലപ്പോഴും പലരും മറന്നു പോവുകയാണ് ജീവിതത്തിൽ.പുതു ഉണർവുകളെ തേടുമ്പോൾ പലപ്പോഴും പഴമയുടെ പരിരംഭണം എന്നോ കളിച്ചു മടുത്ത ഒരു കളിപ്പാട്ടം പോലെയാകും ചിലരുടെ മനസ്സിൽ. നമ്മിൽ ചില മനസ്സുകൾക്ക്  കാന്തീകധ്രുവങ്ങളെക്കാൾ ശക്തികൂടുതലാണ്.ആകർഷിക്കാനും,വികർഷിക്കാനും പെട്ടെന്ന് സാധിക്കും.എന്തിനേറെ ഏറ്റവും വലിയ ആകർഷണ വസ്തു മനുഷ്യൻ തന്നെയല്ലേ...?
ചിന്തകൾ ബാല്യവും,കൗമാരവും,യൗവ്വനവും കടന്ന് അസ്തമയത്തിലേക്കെത്തുമ്പോൾ..ശരിയും,തെറ്റും വേർതിരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.എങ്കിലും ഒന്നറിയാം...എവിടെയോ...തെറ്റല്ലാത്ത ഒരു ശരിയുണ്ട്...അത് ഒരു പക്ഷേ........?

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ