കാലം എല്ലാം മായ്ക്കട്ടെ

മനസിന്റെ കോണിലെവിടെയോ...മങ്ങി പ്രകാശിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ഒരു നുറുങ്ങുവെട്ടം...അതൊരു ആളിക്കത്തലോടെ അവസാനിച്ചു.കെടാതെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കാനുള്ള പരിശ്രമത്തിനിടയിൽ തോൽവിയെന്ന അഗാധതയിലേക്ക് വഴുതിവീഴുകയും ചെയ്തു.ചില തോൽവികൾ ചിലരെ വീണ്ടും മുന്നോട്ടുള്ള പ്രയാണത്തിന് പ്രേരിപ്പിക്കും.മറ്റു ചിലരെ ശൂന്യതയിലേക്കും.ആ ശൂന്യത ആയുസ്സിന്റെ നീളം കുറയ്ക്കുമെന്ന് അറിയാതെയും പോകും ചിലർ.ബന്ധങ്ങൾ പലപ്പോഴും ഒരു വഴിവിളക്കാണ്...മങ്ങിക്കത്തുകയാണെങ്കിൽ തന്നെയും വെളിച്ചമേകുന്ന ഒരു വഴി വിളക്ക്.ചില ബന്ധങ്ങൾ പഠിക്കാതെ എഴുതിയ പരീക്ഷകൾ പോലെയാകും..കാരണം അവിടെ തോൽവിയാണ് ഉണ്ടാവുക.പിന്നെ ചില ഓർമ്മകൾ.അത് എത്രമേൽ ഒഴുക്കി കളഞ്ഞാലും പിന്നെയും അതൊരു കനത്ത മഴയായ് നമുക്ക് മേൽ പെയ്തിറങ്ങും.പിന്നെ ബാക്കിയുള്ളത് അൽപ്പം വേദനയായിരിക്കും.അതണയാതെ,കളയാതെ...ഒരു കനലായ്,നോവായി എപ്പോഴും കൊണ്ടു നടക്കേണ്ടിയും വരും
ആശങ്കകൾക്കും,ആകുലതകൾക്കും,പ്രതീക്ഷകൾക്കും വിരാമമേകി...
മനസെന്ന ആവനാഴിയിലെ അവസാന അക്ഷരങ്ങളും കൂട്ടി ചേർക്കാനൊരുങ്ങുമ്പോൾ
വല്ലാത്തൊരു ശൂന്യത ഉള്ളിൽ നിറയുന്നു. അതിനിടയിൽ ഈ തൂലികയുടെ അഗ്രവും തേഞ്ഞുതീരുന്നു.
ഇനിയും ഒരു ഓർമ്മത്തെറ്റിലേക്ക് വഴുതി വീഴാതിരിക്കാൻ ....
  കാലം മായ്ക്കട്ടെ എല്ലാമെല്ലാം.....